Gereformeerde Kerk Krokodilrivier

SKRIFLESING: ROMEINE 11:11 - 24

TEKS:  ROMEINE 11:17  EN H.K SONDAG 7

TEMA: GOD LYF JOU IN CHRISTUS IN SODAT JY SY WELDADE KAN AANNEEM

Kom ons begin vanoggend met ‘n belangrike vraag:

Hoe dink u, watter mense gaan uiteindelik hemel toe?

Die voor die hand liggende antwoord is seker:

Almal wat in Jesus Christus glo....

Hierdie antwoord is egter vir baie mense totaal onaanvaarbaar. Waarom? Hulle sê daar is eenvoudig net te veel mense wat nooit die kans gekry het om in die Here Jesus te glo nie. Benewens die feit dat daar al so baie mense dood is sonder om ooit van Jesus te hoor, is daar vandag nog miljoene wat nie die kans kry om van Hom te hoor nie.  Dink maar net aan mense in Moslem lande, en ook al die Hindoes en Boeddhiste ....  

Op grond van dit wat in die Bybel geskryf staan en so in ons gereformeerde belydenis beskryf word, glo ons egter dat net sekere mense hemel toe gaan.  Ons weet dat daar miljoene mense is wat nooit van die Here Jesus gehoor het nie en dat hulle verlore gaan.  Ons glo egter dat God bepaalde mense uitverkies het om die ewige lewe te beërf. Uit genade red Hy hierdie mense en hulle alleen.  En aan hulle gee Hy die ewige lewe. 

Dit is egter op die punt wat die mens se gevoel van regverdigheid viervoet vasskop.  Dan kom die vrae:

Hoe kan ‘n God van liefde so maak?

Daardie mense het nooit ‘n kans gehad nie! 

En wat van die wat graag wil glo en graag wil hemel toe gaan, maar nie uitverkies is nie?

Met Sondag 7 van die HK beland ons midde in die probleem.  Luister net hoe word die vraag op die man af gevra:

Word al die mense dan weer deur Christus salig soos hulle deur Adam verlore gegaan het?

En dan kom die antwoord:

Nee, maar slegs die wat deur ‘n ware geloof in Hom ingelyf word en al sy weldade aanneem.

Ons belydenis is hieroor baie duidelik. Die mense wat salig word, is

1. NET DIE WAT IN CHRISTUS INGELYF WORD

In ons teksvers gebruik die apostel Paulus die beeld van ‘n olyfboom:

Party van die takke is uitgekap en jy, ‘n wilde olyf, is tussen die ander takke op die mak olyf ingeënt. So het jy deel gekry aan die lewensap van die mak olyf se wortel (Rom. 11:17)

Ons belydenis praat vanmense watin Christus ingelyf word en ons teksvers praat van mense wat op die mak olyf ingeënt word.

Albei hierdie woorde, sowel ingelyf as ingeënt beklemtoon die feit dat jou saligheid een honderd persent afhang van iets wat onafhanklik van jouself met jou gebeur. M.a.w. jy is self in die proses onaktief. Daar gebeur wel iets met jou, maar dit is nie deur jou toedoen of medewerking nie.

Die mense wat met plante en kwekerye te doen het, ken die gedagte van inenting baie goed. ‘n Takkie word van een boom losgesny en op ‘n ander stam ingeënt. Die ingeënte takkie word in die proses nou wesenlik deel van die boompie waarop dit geënt is.

Netso kan ‘n mens deesdae ook die beeld van inlyf goed verstaan as jy aan orgaanskenking dink.  Iemand wat so ernstig in ‘n motorongeluk

beseer is dat hy sterf se hart of niere word in ‘n ander mens wie se organe siek en gedaan is, oorgeplant.  Ons kan sê: Daardie hart of nier word nou in ‘n ander liggaam ingelyf.

In die kerkgeskiedenis is daar mense wat hierdie saak heeltemal anders sien. So is daar byvoorbeeld die navolgers van Armenius wat uiteindelik tydens die sinode van Dordrecht in 1618 en 1619 die Remonstrante genoem is. Dit is mense wat sê dat Christus se verlossing aan die kruis die pad vir alle mense oopgemaak het om verlos te word. Dit hang net van jou as mens af of jy die pad wil loop of nie. Die besluit is joune. Volgens hulle maak God net verlossing moontlik. Dit hang van jou af of jy die verlossing, wat die Here Jesus vir jou bewerk het, wil aanvaar.

Dit is ook hierdie mense, wat byvoorbeeld sal sê: Jy moet jou hart vir die Here gee. Hulle sal by hulle byeenkomste geleentheid gee vir mense wat tot bekering gekom het, om na vore te kom en dan daar hulle harte vir die Here te gee. Dit is ook die mense wat uiteindelik die kinderdoop verwerp omdat hulle meen jy moet eers self kan besluit dat jy jou lewe vir die Here wil gee.

Hierdie, broeder en suster,  is dwaalleer. Jy sal nêrens in die Bybel ‘n opdrag kry dat jy jou hart vir die Here moet gee nie.

Wat die Bybel ons leer, broeders en susters, is dat jy net salig kan word as jy soos ‘n takkie van ‘n boom of ‘n orgaan van ‘n liggaam losgesny en in ‘n nuwe boom of ‘n nuwe liggaam ingeënt of ingelyf word.  Jy is passief. Dit is ‘n God se hand wat jou lewe verander.  Jyself kan niks doen nie.

Dit is baie belangrik om hier te verstaan dat die hele saak van verlossing of te wel saligmaking, iets is wat met ‘n mens gebeur. Ek en jy is passief. Geen takkie kan homself van een plant losmaak en op ‘n ander stam gaan sit nie. Ook kan geen orgaan homself losmaak en na ‘n ander liggaam oorbeweeg nie.

God se genadewerk is ‘n proses waardeur ek en jy van ons ou sondige bestaan losgesny word en in Christus en sy nuwe lewe ingelyf word.

Die apostel Paulus sê:

....jy, ‘n wilde olyf, is tussen die ander takke op die mak olyf ingeënt.

Paulus praat natuurlik hier met gelowiges uit die heidendom (die wilde olyf) wat in God se verbondsvolk ( die mak olyf) ingeënt is.

In Ef. 2 verduidelik Paulus ook die proses van verlossing en sê dan:

Julle is inderdaad uit genade gered, deur geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie; dit is ‘n gawe van God. Dit kom nie deur julle eie verdienste nie, en daarom het niemand enige rede om op homself trots te wees nie. Nee, God het ons gemaak wat ons nou is.... (Ef. 2:8 – 10)

Ons redding het alles met ons geloof in die Here Jesus en sy verlossingswerk te doen.  Nou is die logiese volgende stap om soos ons belydenis te vra:

2. WAT IS ‘N WARE GELOOF?

Geloof bestaan volgens vraag en antwoord 21 van ons belydenis uit twee elemente naamlik KENNIS en VERTROUE.

Wat die kennis betref, gaan dit oor die weet van God. As ‘n mens die Bybel lees, kan jy God leer ken. Jy kan weet dat Hy die skepper is en dat Hy van Abraham en sy nageslag vir Hom ‘n eie verbondsvolk gemaak het. Jy kan ook kennis opdoen van die Here Jesus Christus, sy geboorte, sy lewe asook sy kruisdood en opstanding. Jy kan leer hoe die kerk op Pinksterdag tot stand gekom het en oor die destyds bekende wêreld uitgebrei het.

Hierdie kennis dat God bestaan is op sig self is nog nie saligmakende geloof nie.  Jakobus skryf in sy brief dat die bose geeste ook glo dat God bestaan en hulle sidder van angs.

Daar is mense wat die Bybel goed ken en sommer maklik aanhalings uit die Bybel kan maak, maar hulle dit beteken nie dat hulle saligmakende geloof besit nie.

Ons belydenis sê daar moet iets by hierdie kennis bykom, en dit is VERTROUE. 

En let nou op!  Waar kom hierdie vertroue vandaan?

Ons belydenis sê: 

..... ‘n vaste vertroue wat die Heilige Gees deur die evangelie in my hart werk.......

Sien u wat die Here ons leer, broeders en susters?

Ware saligmakende geloof, word deur die Heilige Gees, in jou hart gewerk. 

Geloof is ‘n gawe van God. Dit is Hy wat jou deur ‘n ware geloof in Christus inlyf. Dit is Hy wat jou van die wilde sondige olyf losgesny het en jou op die mak olyf, Jesus Christus, inent.

Soos daardie ingeënte takkie die lewensap uit die stam en wortels van die mak olyf opsuig om te kan lewe, so kry ons wat op Christus ingeënt is nou deel aan sy weldade. Sy verlossingsbloed, sy nuwe lewe. Dit kom deur die kragtige werking van die Heilige Gees!

En ‘n mens sien dit in die ware gelowige se lewe. Daar gebeur iets. Daar is vrugte.  In Gal 5 praat die apostel  van die vrug van die Gees.  Dit is liefde, vreugde, vrede geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing.

Ons bely: Geloof is ‘n gawe van God. Dit is Hy, en Hy alleen, wat ons deur die kragtige werking van die Heilige Gees uit ons sondedood lewend maak. Dit noem ons die wedergeboorte (vgl. Joh. 3).

Wat nou van al die mense wat nog nooit van die Here Jesus Christus en sy verlossingswerk gehoor het nie?  Al daardie mense bly eenvoudig dood in hulle sonde.  In Rom. 3 sê Paulus mos dat alle mense sondaars is en die ewige dood verdien. Geen mens het na die sondeval enige verskoning nie. Almal is skuldig. Almal het ontaard. Daar is nie een regverdig nie. Almal verdien die ewige dood en is daarheen op pad, ....  tensy God uit genade ingryp.

Uit die mensdom wat as gevolg van die sondeval en op grond van God se regverdige oordeel op pad is na die ewige dood, red God sy uitverkore kinders (Vgl. Ef. 1:4 – 6). Waarom Hy bepaalde mense uitverkies het, dit weet ons nie. Dit is God se soewereine besluit.  Ons kan maar net in dankbare verwondering alle eer aan Hom gee. Hy het ons uit genade gered en aan ons die lewe gegee.

Maar nou kom ons belydenis met nog ‘n vraag en dit is:

3. WAT MOET ONS GLO?

Die antwoord is dan:

Alles wat in die evangelie aan ons beloof word en wat die artikels van ons algemene en ongetwyfelde Christelike geloof ons in hoofsaak leer.

En dan volg die 12 Artikels of te wel  Die Apostoliese  Geloofsbelydenis.

Hierdie belydenis, wat ons min of meer elke Sondag saam uitspreek, gee op ‘n baie kort en bondige manier weer presies wat die kerk deur die eeue glo.

Hierdie belydenis gee die rede vir ons anders wees. Omdat ek en jy deur die kragtige werking van die Heilige Gees uit ons sondedood gewek is en die gawe van geloof uit genade as ‘n gawe van God ontvang het, is ons  nou deel van God se ewige koninkryk.

Ons is nou nie meer dood in ons sonde nie. Ons lewe nou in Christus. Ons loop op ‘n nuwe lewende weg na ons ewige bestemming. En dit is alles net te danke aan God se ontferming en sy genadewerk in ons lewe.

Omdat ek en jy nou die nuwe lewe in ons het, wil ons groei in ons geloof en wil ons vrugte van dankbaarheid dra. Daarom luister ons as die Heilige Gees met ons praat om eredienste getrou by te woon en geleenthede te soek waar ons met ons medegelowiges ons verder in die Woord van God kan verdiep.

Omdat ons die nuwe lewe leer ken het, wil ons vorder op die pad waar die Here Jesus al hoe meer in ons elkeen se lewe gestalte kry. Ons wil diensbaar wees en die vreugde van Christenskap voluit beleef.

En ons het natuurlik dan ook die begeerte om hierdie vreugde en vrede van die nuwe lewe met ander te deel.  As jy die skat ontdek het, kan jy nie stilbly nie. Jy wil vertel en jy wil feesvier.

Broeder en suster, die vraag is:  Ken ek en jy die vreugde en vrede van ‘n ware geloof? 

As ons dit ken, sal dit mos in ons gehoorsaamheid en ons toewyding sigbaar word. Ander mense sal sien hoe ons saam met ons medegelowiges in ware aanbidding voor God buig en hoe ons in getroue gehoorsaamheid saamwerk aan die uitbreiding van sy koninkryk.