SKRIFLESING: HAGGAI 1:1 – 15
TEKS: HAGGAI 1:13 & 14
TEMA: NEEM DIE HERE SE WOORD TER HARTE, HY SAL JOU AANVUUR.
Inleiding
As die ouderling vir u vra: Broer, suster kom help asb. saam met ons bou aan die Here se tempel.
Wat is u antwoord?
Die tempel van die Here is in die Nuwe Testamentiese sin van die woord mos die gemeente. Die apostel Petrus noem die gemeente die geestelike huis van God en ek en jy is lewende stene in hierdie gebou.
Wat sê u as u gevra word om te help met die bouwerk aan God se geestelike huis?
Sê u: Ja, graag! Sê net wat moet doen!
OF
Het u dadelik ʼn verskoning of twee gereed?
Toe die Here in die jaar 520 v.C. sy profeet Haggai na die volk Juda gestuur het, was dit om hulle vra om te kom help bou aan die Here se tempel.
Agtien jaar tevore het ongeveer 50 000 van hulle uit ballingskap in Babel teruggekeer. Dit was maar min, want die meeste het verkies om in Babel agter te bly. Hulle het deel van die Babel geword. Jerusalem was op daardie stadium nog een groot puinhoop nadat die Babiloniërs die stad destyds heeltemal afgebreek het.
Aanvanklik het die mense wat teruggekom het dadelik met die heropbou van die tempel begin. Die tempel se fondamente is herstel en daar was alreeds ʼn gedeelte van die mure gebou. Die mense het ook weer vir hulle huise gebou. Hulle het landerye en wingerde aangelê. Die lewe het vir diegene wat teruggekom het min of meer weer aan die gang gekom.
Maar daar is ʼn probleem!
Nadat die mense aanvanklik ywerig was en met mening met die heropbou proses van die tempel begin het, het die werk na net 2 jaar heeltemal tot stilstand gekom....
14 Jaar lê die tempel daar met sulke halwe stukke mure. Niemand wend enige poging aan om verder te bou nie. En as daar gevra word: Wat van die Here se tempel? Wie sal help? Hoor jy
1. NET BAIE VERSKONINGS:
Die oeste is klein, daar is droogte.
Ons geld is niks werd nie.
Ons het nie genoeg om van te lewe nie.
Ons mense kry swaar.....
Die mense is dit eens: In die lig van die ekonomiese toestand waarin hulle is, kan dit nie die regte tyd wees om aan die tempel te bou nie.
En dan is daar ʼn tweede probleem. Die politieke situasie. Toe die Judeërs destyds in ballingskap na Babel weggevoer is, het daar ʼn klomp mense agtergebly. Hulle het met die goddelose Kanaäniete vermeng en ‘n nuwe volk naamlik die Samaritane geword. Toe Judeërs uit ballingskap terugkeer en begin werk aan die heropbou van Jerusalem en die herstel van die tempel, het hierdie Samaritane beswaar gemaak. Hulle het gemeen Jerusalem behoort aan hulle. Hulle het selfs ʼn afvaardiging na Babel gestuur. Op grond van politieke verskille is die heropbou van die tempel toe tydelik, selfs met geweld uit Babel stop gesit.
Om dus op die stadium weer nou aan die tempel te begin bou, sou wat hulle betref, dom wees.
In die eerste plek is dit ekonomies nie die regte tyd nie en boonop sou jy die ander mense in die land, met wie jy in vrede probeer saamwoon, aanstoot gee.
Nee, dit is nie nou die regte tyd om die tempel te herbou nie. Dit was die algemene gevoel onder die Judeërs...... MAAR
2. LUISTER NA DIE HERE SE REAKSIE
Is dit nou die tyd vir julle om in pragtige huise te woon, terwyl my huis in puin lê?
Die mense het baie moeite gedoen met hulle eie huise. In die oorspronklike Hebreeus word hier van versiering met duur houtpaneelwerk gepraat. Hout was op daardie stadium in Jerusalem se omgewing baie skaars. Dit moes spesiaal ingevoer word!
Maar luister wat sê die Here verder.
Hy sê: Dink goed na oor wat met julle gebeur:
· Julle het baie gesaai, maar min geoes.
· Julle eet, maar word nie versadig nie.
· Julle drink, maar bly dors
· Julle is soos ʼn dagloner wat sy loon in ʼn stukkende beursie steek.....
M.a.w. die mense werk hard, maar daar is nie vrug op hulle arbeid nie. Die dinge klop nie!
Luister wat sê die Here vir hulle:
Julle het ʼn groot oes verwag, maar min gekry, en wat julle nog huis toe gebring het, het Ek laat verdwyn. Waarom? vra die Here, die Almagtige. Omdat my huis in puin lê, terwyl elkeen van julle hard besig is om aan sy eie huis te bou. (vers 9)
Die Here sê daar groot fout! ....... Hulle prioriteite was verkeerd...
Hulle het die heel belangrikste saak in hulle lewe agterweë gelaat.....
Daar waar hulle heel eerste aandag aan moes gee. Daar gebeur niks! .......... Die Here se tempel... Dit lê daar....... Hulle is die heeltyd so besig met hulle eie lewe dat hulle die belangrikste agterweë laat... en dit is nie asof hulle nie baie verskonings gehad het nie.......
Luister wat sê die Here:
Dit is oor julle dat die hemel sy reën teruggehou het. Ek het droogte laat kom oor die land....
Hierdie mense, wat God se verbondsvolk was, wat Hy uit ballingskap bevry het, het nie hulle verantwoordelikhede nagekom nie .... En hulle het baie verskonings gehad.
In werklikheid was die Here nie meer vir hulle die belangrikste nie.
Dink net wat sou ʼn vreemdeling sien en ervaar as hy in Jerusalem instap. Hy sou hulle mooi huise sien, maar hulle God se tempel was ‘n halfvoltooide murasie. Die volk het nie aan die tempel gewerk nie, want hulle eie lewe was vir hulle belangriker as die Here se tempel.
Broeder en suster. Die besluite wat ek en jy neem, die keuses wat ons elke dag maak.... Dit het noodwendig gevolge.... Die Here reageer mos op ons keuses. As Hy byvoorbeeld sien dat ek of jy ‘n verkeerde keuse maak, kan Hy moontlik iets in ons lewe laat gebeur om ons op ons verkeerde pad te stop.
Kyk wat het die Here destyds gedoen. Hy het na sy volk toe gekom en met die leiers gepraat.
Die volk se leiers, die prins Serubbabel en die hoëpriester Jesua het toe, op hulle beurt, weer met die volk gepraat. Die volk het toe geluister. Hulle het ter harte geneem wat die Here deur sy profeet aan hulle gesê het.
Meesal praat die Here praat met ons deur sy woord wat ʼn mens aan ons bring. God se gestuurde kom sê vir ons: So sê die Here..... En dan hang dit af of ons luister.......
Hier sien ons: Die volk
3. NEEM DIE HERE SE WOORD TER HARTE
Om iets ter harte te neem, is natuurlik veel meer as om dit net te hoor. As jy dit wat jy gehoor het, ter harte neem, beteken dit dat dit nie maar net by die een oor in en weer by die ander een uit gaan nie. Nee, as jy iets wat jy hoor, ter harte neem, beteken dit dat jy jou hart daarop sit. Jy maak dit deel van jou daaglikse lewe. Dit word vir jou prioriteit!
Hier staan: Die volk was vervul met ontsag vir die Here.
En kyk nou na die Here se volgende reaksie:
Hy stuur weer sy profeet om vir die volk te sê:
Ek is by julle, sê die Here.
En die volk het met ywer aan die Here se tempel begin bou. Die bouwerk het aan die gang gekom en is uiteindelik voltooi.
Wat sê dit nou vir ons vandag in ons situasie?
In Johannes 1: 1 lees ons dat die Here se Woord vlees geword het en toe onder ons kom woon het. God het sy Woord, ter wille van ons, ʼn mens laat word. Hy, die Here Jesus Christus, het na die aarde toe gekom om vir ons ewige verlossing te bewerk. Hy is die lig, die waarheid en die lewe!
Hoe reageer u op die Here se woord?
Hoe reageer u op die Here Jesus?
Neem ons Hom ter harte?
Die apostel Paulus sê as jy innerlik sterk wil wees, moet die Here Jesus in jou hart woon!
Ja, ek en jy moet Jesus Christus, die Woord wat vlees geword het, Hom ter harte neem. Hy moet voluit deel van ons daaglikse lewe wees. Hy moet prioriteit nommer een wees!
Waarom?
Ek en jy kan slegs in en deur Hom aan die Here se tempel bou.
Die apostel Petrus sê: Die Here Jesus is die hoeksteen van God se nuwe tempel. Hy is die hoeksteen en elkeen van ons is lewende stene wat saam met Hom in God se geestelike huis ingemessel word.
Daarom sê Petrus:
Laat julle as lewende stene opbou tot ʼn geestelike huis, ʼn koninklike priesterdom
In en deur ons Here Jesus word ons saam God se tempel.
Maar hoe lyk ons?
Wat sien die mense wat in ons lewensruimte kom instap?
Sien hulle ons mooi huise?
Ons duur motors?
Ons deftige klere?
Ons moderne materialistiese samelewing?
En wat sien hulle van die Here se tempel?
Is my en jou lewe so dat mense aan ons optrede kan sien dat die Here in ons woon? Dat ons vol van die Heilige Gees is? Sien mense wat met ons te doen kry nie dalk ‘n halfvoltooide tempel nie? Hulle sien waarskynlik iets, ‘n soort geestelike gebou, maar dit is halfklaar en daar word nie verder aan gewerk nie. Daar is skynbaar min groei en nie juis veel bewyse van vooruitgang nie.
Het ek en jy nie dalk gestagneer in ons geestelike bouwerk nie?
Maar, broeder en suster as ek en jy, soos die volk Juda destyds, die Here se woord wat deur sy diensknegte aan ons gebring word, ter harte neem, sal daar iets wonderlik gebeur
4. DIE HERE SAL ONS AANVUUR
Kyk weer na ons teksvers:
Die Here het toe vir Serubbabel .... die goewerneur van Juda, en vir die hoëpriester Jesua, en vir almal wat van die volk oorgebly het,aangevuur ....
Om aangevuur te wees, beteken mos om entoesiasties te wees. Dit beteken om opgewonde en ywerig te wees. Daar kom een of ander innerlike dryfkrag na vore. Hierdie vuur kom van die Here af. Hy bewerk dit deur sy Heilige Gees. Onthou u? Op Pinksterdag, toe die Heilige Gees uitgestort is, het daar iets soos tonge van vuur bo elkeen daar in die bovertrek se koppe verskyn.
Die Here het in Haggai se tyd die leiers sowel as die volk met sy Heilige Gees vervul en daarom was hulle entoesiasties. Hulle het ywerig aan die Here se tempel begin bou!
Ons het ook mos maar net soos die Judeërs in Haggai se tyd heelwat verskonings. Vir ons klink ons eie verskonings nogal baie geldig. Ons finansiële en politieke omstandighede in die land is op die stadium alles behalwe gunstig. Daar is baie onsekerheid en baie dinge wat verkeerd is.
Maar kyk wat het met die Judeërs gebeur......
Toe hulle die Here se Woord ter harte neem, toe kon hulle aan die Here se tempel begin bou. Nie met eie krag nie.... Nee! Die Here het hulle aangevuur! En hulle het ywerig begin bou. En toe kom dinge in hulle persoonlike lewe ook sommer weer op koers.......
As ek en jy die Here se woord ter harte neem en begin werk aan ons persoonlike geloofsgroei sal die Here ons aanvuur. As ouers begin werk aan hulle kinders se geloofsgroei en meer moeite doen om hulle doopbelofte na te kom, sal die Here ons kinders aanvuur. As die ouderling en diaken werk aan die wyke se geloofsgroei, sal die Here ons gemeente aanvuur. En so dat ons gemeente opgebou word as die Here se tempel en ‘n sieraad in die koninkryk. Ons sal onder leiding van die Heilige Gees groei tot toegewyde en geestelike huis van God .... ‘n koninklike priesterdom, die eiendomsvolk van God wat sy verlossingsdade verkondig.
SLOT
Broeder en suster, by wyse van spreke:
Hoe lyk ons eie huise en hoe lyk die Here se tempel?
Op watter manier is ek en jy aktief en toegewyd betrokke by die bouwerk aan die Here se tempel?
Is ons bereid om saam te werk of kom ons met verskonings?
Daar is baie werk wat wag!
Amen
